Θεωρούμε απολύτως απαραίτητη τη διαδικασία που βρίσκεται σε εξέλιξη του καθορισμού των δασικών χαρτών, διότι μαζί με τον χωροταξικό σχεδιασμό δημιουργούν το απαραίτητο τεχνικό πλαίσιο για την ασφάλεια δικαίου στις μελλοντικές επενδύσεις
Όμως, με την υφιστάμενη νομοθεσία και νομολογία των τελευταίων ετών χαρακτηρίζονται ως «δασικές» εκτάσεις ακόμα και οι χορτολιβαδικές χαμηλής και αραιής βλάστησης, οι οποίες απέκτησαν αυτή την βλάστηση έστω και για βραχεία περίοδο (άπαξ) σε οποιαδήποτε χρονική στιγμή από το 1945 έως σήμερα.
Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να κρίνονται τεράστιες περιοχές της χώρας (σε μερικά νησιά φθάνει το 85%) ως «δασικές» με την ευρεία έννοια του όρου.
Με βάση τα ανωτέρω, χαρακτηρίζονται ως «δασικές» υφιστάμενες καλλιέργειες και κτίσματα διαφόρων χρήσεων όπως κατοικίας, βιομηχανίας, τουρισμού, εμπορίου κ.λπ. ασχέτως εάν κατά το παρελθόν ανεγέρθηκαν με νόμιμες άδειες είτε άλλες εγκρίσεις ή νομιμοποιήσεις του Κράτους και οι οποίες έχουν υποθηκευτεί στις τράπεζες για την εξασφάλιση των δανείων τους.
Επιπρόσθετα, η δέσμευση αυτή σε συνδυασμό με τις άλλες απαγορεύσεις που δεν ταυτίζονται πάντα γεωγραφικά με τους δασικούς χάρτες (αρχαιολογικές περιοχές, περιοχές NATURA: 27% της χώρας, αποστάσεις από αιγιαλούς-ρέματα κ.λπ.) καθιστούν ανεπαρκή τη διαθέσιμη αναπτυξιακή γη.
Η Κυβέρνηση έναντι αυτής της πραγματικότητας, προσπάθησε αυτές τις αντιφάσεις να τις αντιμετωπίσει με ειδικούς νόμους για τις καλλιέργειες και τις κατοικίες, επιβάλλοντας αναδρομικά πρόστιμα και τρόπο εξαγοράς ή διατήρησης, αλλά δεν έχει κάνει μέχρι σήμερα καμία πρόβλεψη για τις άλλες επαγγελματικές χρήσεις και εγκαταστάσεις που θα χαρακτηριστούν «δασικές».
Επιβάλλεται η αναθεώρηση της δασικής νομοθεσίας με τον επανακαθορισμό της έννοιας των χορτολιβαδικών δασικών εκτάσεων, ώστε να εξασφαλισθεί αφενός η νομιμότητα των επιχειρήσεων και αφετέρου ο αναγκαίος γεωγραφικός χώρος για την ανάπτυξή τους.
